Typy list wynagrodzeń i ich składniki

Pod pojęciem typu naliczenia rozumiemy grupę składników wynagrodzenia tworzących jedną listę. Dobór wszystkich potrzebnych składników na liście jest konieczny do prawidłowego przeprowadzania naliczenia. Nie można tworzyć list zawierających składniki opodatkowane bez towarzyszących im odpowiednich składników przeliczeniowych np. kwoty do opodatkowania, czy kwoty zaliczki podatku.

Do wykonywania naliczenia wystarczy jeden typ listy wynagrodzeń. Jedynym warunkiem jest, aby na tej liście znalazły się wszystkie składniki naliczane w naszym zakładzie. Teoretycznie nawet wypłaty za zlecone można by umieścić na takiej liście. Jednak jest to podejście mało praktyczne. Posiadanie tylko jednego typu listy pozbawiłoby nas możliwości zróżnicowania sposobu prezentacji danych.

W naszym systemie proponujemy rozwiązanie pozwalające korzystać z trzech kategorii wynagrodzeń (ale można się ograniczyć się w pracy do dwóch czy nawet jednej). W ramach każdej z tych kategorii możliwe jest tworzenie wielu (tu jedynym warunkiem jest niepowtarzalność symbolu) typów naliczeń. Ten podział jest czysto umowny i przed dokonaniem wyboru należy zapoznać się z jego możliwościami i ograniczeniami.

Wszędzie tam, gdzie chcemy otrzymać rozbicie wynagrodzeń na takie grupy, musimy stworzyć typy naliczeń przypisane do odpowiednich funduszy.

Dla grupy list "bezosobowe" dysponujemy dodatkowymi rozwiązaniami. Obok naliczania w ramach listy mamy możliwość tworzenia naliczeń dla wybranego pracownika oraz w wybranym okresie czasu (więcej na ten temat w Rachunki - zbiorcze naliczenia w okresie oraz Rachunki - indywidualne naliczenia dla pracownika). Dla każdego z tych funduszy, obok wydruku listy (zestawienie wszystkich pracowników naliczonych w ramach tej grupy) dostępny jest wydruk potwierdzenia wypłaty (do wyboru pasek potwierdzenia - odpowiednio dla funduszu osobowego i ZUS oraz rachunek dla funduszu bezosobowego).

Tworzenie i korzystanie z funduszu ZUS jest kompromisem pomiędzy tworzeniem oddzielnych list płac oraz możliwością wykonania oddzielnych zestawień tych wynagrodzeń.

Definiowania typów list dokonujemy w Konfiguracja/Typy list naliczeń. Wybieramy interesującą nas grupę przechodząc do jej zakładki: Fundusz osobowy (listy płac) lub Fundusz bezosobowy (rachunki) lub Fundusz ZUS (listy zasiłkowe). Nowy typ listy zakładamy klikając na ikonę

, a następnie w wyskakującym oknie "Zakładanie listy wynagrodzeń" wpisujemy:

•	w polu Symbol - skrót literowy określający zakładany wzorzec listy. Będzie on potrzebny przy sporządzaniu list wynagrodzeń.

Po zatwierdzeniu przyciskiem

w tabeli głównego okna pojawi się rekord odpowiadający nowej liście. Tabela posiada trzy kolumny: symbol, nazwa i opis. Pole opisu wypełniamy w podoknie szczegółów:

W dolnej części tego podokna określamy zawartość tworzonego wzorca listy, czyli wybieramy składniki, które mają figurować na listach wynagrodzeń ustalanych na podstawie danego typu listy.

Aby dany składnik znalazł się na liście - należy w kolumnie "Wybrany" zaznaczyć pole wyboru

, aby znalazł się na wydruku - zaznaczyć go w kolumnie "Drukowanie", aby był drukowany na pasku - zaznaczyć go w kolumnie "Drukowanie na pasku". Pole wyboru

dla drukowania oznacza, że domyślnie status wyboru ustawiony jest logicznie, tzn. dany składnik pojawi się na wydruku, tylko wtedy, jeśli jego wartość będzie niezerowa. Aby drukował się zawsze - należy zaznaczyć dla niego pole wyboru

Jeśli chcemy przyjrzeć się zdefiniowanemu typowi listy (aby np. go zmodyfikować), wygodnie jest skorzystać z kontrolki pozwalającej na:

Wzorzec listy można modyfikować, z tym, że jeśli jakiś składnik został już wykorzystany w naliczonych listach wynagrodzeń, program nie pozwoli na jego odznaczenie wyświetlając komunikat, że "składnik jest już użyty i niemożliwe jest usunięcie".

Wszystkie nasze wzorce list dla każdego z funduszy widoczne są w tabeli okna głównego.

Nie można skasować definicji listy, jeśli została wykorzystana w naliczaniu wynagrodzeń tzn. na jej podstawie naliczono jakieś płace. Na ekranie pojawi się okno o tym informujące:

Istnieje możliwość zaimportowania wzoru listy wynagrodzeń korzystając z danych wzorcowych lub danych innej firmy. W tym celu klikamy przycisk

w pasku narzędziowym danej zakładki (wybranego funduszu):

Następnie w pojawiającym się oknie dialogowym wybieramy źródło danych (wzorzec lub wybrana firma), z którego chcemy importować typ listy wynagrodzeń oraz zaznaczamy interesujące nas pozycje.W czasie importu typu listy, na której występują składniki nie istniejące w naszej firmie lub posiadają inną definicję, zostaną one automatycznie dopisane - z taką samą definicją jak w danych źródłowych.

Aby na wydrukach list wynagrodzeń pojawiła się kolumna "Podpis pracownika" - należy zaznaczyć taką opcję

przy wybranym typie listy, w oknie szczegółowym menu Konfiguracja/Typy list naliczeń. Dodatkowo w kolumnie "Podpis pracownika" tabeli głównej widać, które typy list mają zaznaczoną tę opcję:

Dodatkowo istnieje możliwość drukowania list wynagrodzeń ze "stopką" (standardowy element pod tabelą zawierający: datę oraz miejsce na podpis osoby sporządzającej i zatwierdzającej). W tym celu, w oknie szczegółowym menu Konfiguracja/Typy list naliczeń - należy zaznaczyć taką opcję

przy wybranym typie listy.

W tabeli głównej pojawi się nowa kolumna "Stopka listy", gdzie będzie widoczne, które typy list mają zaznaczoną tę opcję:

Zakłady, których liczba zatrudnionych pracowników jest niższa niż 20 osób, są nieuprawnione do pobierania wypłat z ZUSu (zasiłki opiekuńcze, chorobowe, macierzyńskie, świadczenia rehabilitacyjne). Jednak ważne jest rozliczanie się w programie z dniówki wynikającej z absencji pracownika. Ma to znaczenie przy wpisywaniu do programu nieobecności pracownika, za które nic nie jest wypłacane, a zachowana musi być ciągłość (nawet jeżeli w polu dniówka będzie zero). Prosimy nie mylić zasiłków z wynagrodzeniem chorobowym.

W tym podrozdziale znajdują się podstawowe informacje dotyczące definiowania składników wynagrodzeń. Aby dowiedzieć się w jaki sposób naliczane są kolejne algorytmu, prosimy o zapoznanie się z rozszerzoną wersją instrukcji dostępną pod klawiszem [F1] w programie. Rozdział Funkcjonalność programu/Konfiguracja/Składniki wynagrodzeń/Algorytmy naliczania.

W programie składniki podzielono na kategorie i umieszczono je w pięciu oddzielnych zakładkach:

Dotyczą pracowników zatrudnionych na etat. Można je dowolnie nazywać i definiować. Są to składniki lewej strony, które mogą podlegać opodatkowaniu oraz oskładkowaniu ZUS.

Dotyczą pracowników zatrudnionych na podstawie umów cywilnych. Można je dowolnie nazywać i definiować.

Zakładka zawiera składniki o stałej procedurze naliczania (potrącenie chorobowe, zaliczka podatku itd. ), których nie można edytować i modyfikować. Wszystkie dane tutaj zawarte, mają dla Użytkownika charakter informacyjny. Składniki te na liście wynagrodzeń zajmują miejsce po składnikach lewej strony.

W tej zakładce konfigurujemy składniki prawej strony, a więc takie, które nie podlegają ani opodatkowaniu, ani składkom ZUS.

Zakładka zawiera również składniki o stałej procedurze naliczania (zasiłek porodowy, razem do wypłaty, przelewem na konto, gotówką), których sposób naliczania nie podlega modyfikacji przez Użytkownika, a dane o składnikach mają tu charakter informacyjny. Na liście wynagrodzeń znajdują się po składnikach prawej strony.

Aby naliczenia na listach wynagrodzeń przebiegały prawidłowo - każdy składnik dostępny do indywidualnej modyfikacji musi być właściwie przez Użytkownika zdefiniowany.

Aktualny stan wszystkich składników, których używamy przy konstruowaniu wzorców list wynagrodzeń, jest widoczny w tabeli okna głównego. Poszczególne kolumny informujące o charakterystyce każdego ze składników jak: Algorytm, Zależność Od Czasu Nie, Zależność od Czasu Proporcjonalna, Brutto Kosztowe TAK, Kwota Netto, Składka Społeczna, Składka Zdrowotna, Koszty Uzyskania Nie, Koszty Uzyskania Kwotowe, Podatek Nie, Podatek Wg Skali, Podatek Indywidualny itp., w zależności od naszych potrzeb, można ukryć lub pokazać na ekranie za pomocą menu kontekstowego.

Aby zobaczyć i edytować szczegóły dotyczące wybranego składnika - podświetlamy go w tabeli głównej i wchodzimy w podokno, które zawiera trzy zakładki:

Aby dodać składnik, przechodzimy do odpowiadającej jego kategorii zakładki i klikamy na ikonę

lub klawisz [INSERT].

Aby dodać składnik pomiędzy już istniejącymi, należy stanąć w odpowiednim miejscu w tabeli (nowy składnik pojawi się poniżej zaznaczonego), aby dodać składnik jako ostatni należy ustawić się na ostatnim istniejącym składniku.

W celu ułatwienia pracy, program w momencie dodawania nowego składnika pyta się, czy chcemy skorzystać z biblioteki składników wzorcowych i jeśli potwierdzimy, to w następnym oknie dokonujemy wyboru wzorcowego składnika z określonym algorytmem naliczania:

Jeśli na liście wzorcowej nie znaleźliśmy interesującego nas gotowego składnika do zaimportowania, zakładamy go od nowa (w zakładce Składniki funduszu osobowego lub Składniki funduszu bezosobowego lub Potrącenia / Dodatki), a następnie definiujemy dla niego wszystkie parametry. Podświetlamy go w tabeli i w pierwszej zakładce podokna Własności podstawowe zaznaczamy pole wyboru

Zgodnie z opisem pól uzupełniamy: Nazwę, Opis oraz wybieramy Algorytm. Numer Algorytmu wskazuje na typ funkcji, za pomocą której wylicza się wartość. Szczegółowo opisano je w rozdziale Algorytmy naliczania.

Pola szare, czyli "Wygląd na wydruku" oraz "Pozycja" są zablokowane do edycji i mają jedynie charakter informacyjny. W kolejnym kroku, zaznaczając odpowiednie pola wyboru/radiowe definiujemy cechy składnika - patrz opis w rozdziale "Definiowanie składników".

Dodatkowo w drugiej zakładce podokna - określamy formularze podatkowe, na których ma być umieszczony lub nie nasz składnik - patrz opis w rozdziale "Definicje formularzy".

Nowe składniki można dodawać we wszystkich zakładkach, ale w Predefiniowane I oraz Predefiniowane II można skorzystać z wykazu składników wzorcowych, bowiem w tych zakładkach nie ma dostępu do edytowania składników.

Zawsze istnieje możliwość zaimportowania zdefiniowanych składników korzystając z danych wzorcowych lub danych innej firmy. W tym celu klikamy przycisk

w pasku narzędziowym danej zakładki (wybranego funduszu). Następnie w pojawiającym się oknie dialogowym wybieramy źródło danych (wzorzec lub inna firma), z którego chcemy importować oraz zaznaczamy interesujące nas pozycje.

Zamiana kolejności składników zalecana jest tylko przy dodawaniu nowego składnika. Zmiana kolejności składników już występujących jest możliwa, natomiast trzeba ją wykonać ze szczególną rozwagą. Należy pamiętać, aby nie zburzyć konstrukcji listy płac (przesunąć wyżej składnika z którego wyliczany jest procent itd.)

Aby przesunąć dany składnik wyżej, należy zaznaczyć go w tabeli i użyć ikony

. Aby składnik przesunąć niżej, po zaznaczeniu go w tabeli używamy ikony

W celu zdefiniowania składnika procentowego, wchodzimy w menu Konfiguracja/Składniki wynagrodzeń. Wybieramy interesujący nas składnik lub dodajemy nowy, a następnie w tabeli za pomocą przycisków

ustawiamy go na właściwej pozycji. Jest to istotne, ponieważ tylko składniki stojące wyżej mogą stanowić dla niego podstawę procentową. Zaznaczając pole wyboru

uaktywniamy tryb edycji danego składnika. Dodatkową czynnością, którą musimy wykonać jest ustawienie algorytmu (3) - wyliczanie stałego procentu od kwoty:

•

Standardowy procent podstawy - to pole, w którym określamy stawkę procentową liczoną od wszystkich udziałów procentowych składników wyszczególnionych poniżej w tabeli Listy składników podstawy (np. od Płacy zasadniczej i Premii uznaniowej). W tym przypadku działa zasada, że procent podstawy będzie taki sam dla wszystkich pracowników (chyba, że wpiszemy pracownikowi wysokość danego składnika procentowego indywidualnie w Naliczanie/Wartości składników wynagrodzeń). Zadaną stawkę procentową oraz datę, od kiedy ma obowiązywać wprowadzamy za pomocą okna Historia.

•	definiujemy składniki podstawy w tabeli Lista składników podstawy - za pomocą ikony zakładamy nowe pozycje, czyli wywołujemy składniki, od których będzie liczony nasz składnik procentowy. Na ekranie wyświetli się okno dialogowe, w którym kolejno należy określić :

1.	Składnik podstawy - z rozwijanej listy dostępnych składników (a więc wszystkich stojących wyżej w tabeli funduszy) wybieramy interesującą nas pozycję.

Każdą pozycję listy składników podstawy definiujemy indywidualnie. Wywołując funkcję "Popraw" dostępną pod klawiszem [F2] lub w menu kontekstowym można ponownie wejść w okno definicji podstawy składnika i dokonać zmian. Tak zdefiniowany składnik procentowy program będzie liczyć wg klucza: dodaj wszystkie udziały procentowe składników podstawy z tabeli i otrzymaną sumę przemnóż przez standardowy procent podstawy. Jeśli chcemy przez pewien czas zaniechać obliczania składnika procentowego, ustawiamy zerowy Standardowy procent podstawy z określoną datą ważności w oknie Historia.

Określenia składników wynagrodzeń dokonujemy w pierwszej zakładce podokna Własności podstawowe:

Aby móc modyfikować własności danego składnika (dotyczy grup: funduszu osobowego, funduszu bezosobowego, funduszu ZUS, Potrącenia/Dodatki) - należy zaznaczyć pole

•	nazwa - podajemy nazwę składnika, którą będziemy się posługiwać na listach wynagrodzeń i zestawieniach. Jeśli dodajemy nowy składnika używając biblioteki składników wzorcowych - zawsze możemy później zmienić jego nazwę wg własnego uznania.

•

numer pozycji - mówi, jaką pozycję na liście wynagrodzeń zajmuje dany składnik. Kolejność składników jest istotna, ponieważ naliczanie odbywa się zawsze z góry na dół i każdy składnik zależny od nadrzędnego musi stać poniżej niego na liście - więcej na ten temat w rozdziale Zamiana kolejności składników na liście wynagrodzeń.

•	algorytm (procedura wyliczenia) - przez pojęcie algorytmu rozumiemy rodzaj funkcji wyliczającej wartość danego składnika na liście wynagrodzeń. Szczegółowo na ten temat w podrozdziale Algorytmy naliczania.

Parametr określa, czy od danego składnika są liczone składki społeczne i/lub zdrowotne, o ile na poziomie: ogólnym w menu Dane Ubezpieczeniowe lub Umowy cywilnej nie wyłączono oskładkowania.

Parametry mówiące, czy dany składnik wchodzi lub nie do składnika predefiniowanego typu: brutto kosztowe i kwota netto.

Pojęcie brutta kosztowego wprowadzono dla ułatwienia księgowania naliczeń. W myśl ogólnych zasad brutto kosztowe = koszt wynagrodzenia, a kwota netto = kwota do wypłaty (bez uwzględnienia potrąceń z tytułu ubezpieczenia NNW, alimentów itp.)

Zaznaczamy dla składników, które podlegają przeliczeniu z tytułu nie przepracowanego okresu. Parametr ten będzie działał efektywnie, zmniejszając wartość wyjściową do wartości wynikającej z rzeczywistego czasu pracy, dla następujących algorytmów:

Dodatkowy parametr, który zaznaczamy, gdy chcemy, aby zmniejszenie z tytułu nieobecności następowało bezpośrednio na danym składniku. W przeciwnym wykorzystywane do tego będą składniki typu: Potrącenie za nieobecność, Potrącenie chorobowe.

Zmniejszenie następuje zgodnie z zasadami wynikającymi z rodzaju nieobecności :

- Proporcjonalnie za czas nie przepracowany z innego powodu niż nieobecność chorobowa (dla składników stałych nie dotyczy absencji urlopowej, jeśli urlop nie jest wydzielony z ich wartości - parametr "sposób wyliczenia wynagrodzenia urlopowego ze składników stałych" w menu Konfiguracja/Ustawienia programu/Ogólne parametry naliczania/Zasady naliczania).

- Zgodnie z wybranym rozwiązaniem potrącenia dla nieobecności typu chorobowego.

Modyfikując naliczenia systemu 'CPW' poprzez wpisanie kwoty wartości składnika „z ręki”:

1. w przypadku, jeżeli składnik jest zmniejszany na pozycji, to wartość składnika należy podać uwzględniając potrącenie, wtedy podstawa zostanie naliczona na podstawie podanej wartości.

2. w przypadku, jeśli składnik jest zmniejszany, ale nie na pozycji - wystarczy podnieść wartość składnika do 5000zł, a program sam wyliczy kwotę do potrącenia i zwiększy podstawę.

Parametr określający, w jakich przedziałach czasu dany składnik ma być wypłacany pracownikowi. Jest to istotne dla składników typu np. premia kwartalna, roczna, za inne okresy (4 miesięczna) uwzględnianych oddzielnie np. przy wyliczaniu wynagrodzenia/zasiłku chorobowego.

Parametr określający, za ile miesięcy wstecz ma być wypłacany pracownikowi składnik.

Na listach wynagrodzeń/rachunkach, składnik z zaznaczonym parametrem "automatyczne przeliczanie", po zmianie wartości składników, od których zależy - również ulegnie zmianie, bez konieczności wywoływania przyciskiem

funkcji "przelicz". Koniecznym warunkiem jest, aby składniki, od których jest naliczany dany składnik, zawsze występowały wyżej na liście. W programie większość składników predefiniowanych jest automatycznie przeliczanych (z wyjątkiem np. zasiłków chorobowych).

Definicja „ograniczenie w miesiącu” do składnika sprawdza sumę wypłat w ramach miesiąca KOSZTOWEGO. Dla składników predefiniowanych, w których potrzebna jest kontrola nie przekroczenia max. wartości, stosujemy sprawdzenie w ramach miesiąca właściwego dla tematu (np. ulga i koszty uzyskania z miesiąca PODATKOWEGO)

Funkcja dostępna tylko dla umów cywilnych. Jeśli pracownik posiada więcej niż jedną umowę/rachunek i znajduje się na kilku listach, aby nie tworzyć dla każdej umowy/rachunku osobnego rozliczenia, tylko tworzyć jedno, można zaznaczyć tę funkcję. Jest to możliwe tylko po uprzednim zaznaczeniu opcji ograniczenie w miesiącu.

Dla wybranych składników parametr ten daje możliwość ustawiania wartości składnika ze zróżnicowaniem stawki wynagrodzenia w trakcie miesiąca. W przeciwnym wypadku przyjmowana jest wartość stawki w kwocie obowiązującej ostatniego dnia naliczanego miesiąca.

Zmiana stawki wyliczana jest tylko ze zmienności w czasie składników pracownika (Wartości składników wynagrodzenia). Warunkiem wymaganym do wyliczenia zmienności jest prawidłowa statystyka miesiąca (godziny przepracowane > 0).

Standardowo wartości składników zaokrąglane są do grosza. Dostępny tutaj parametr pozwala na ustawienie zaokrąglenia kwoty w zakresach: 2 (do grosza), 1 (do 10 groszy), 0 (do złotówki), -1 (do 10 zł), -2 (do pełnych setek).

Parametr określający, czy i w jaki sposób dany składnik wchodzi do kosztów uzyskania przychodu: miesięczny ryczałt kwotowy dla pracownika miejscowego/dojeżdżającego podawany przez Ministerstwo Finansów, wysokość indywidualna w % np. 50% z przychodów dla twórców oraz pracowników naukowych wyższych uczelni z tytułu korzystania z praw autorskich.

- ryczałt podawany w % - dotyczy składników rozliczanych na zasadzie zryczałtowanego podatku dochodowego na PIT 8AR

- dla pierwszych trzech opcji dodatkowo można wprowadzić zapis: do wysokości 200,00zł przychodu miesięcznego opodatkowanie na zasadach ryczałtu.

Parametr określa, czy składnik podlega opodatkowaniu i jakiego typu: typowa zlecona (stawka z I progu podatkowego dla umów zleceń), stały podawany w % (np. stały podatek od działalności pozarolniczej w wysokości 19%), w/g skali (podatek progowy dla etatu), ryczałt podawany w % (stały procent, ale rozliczany na innych zasadach: stawka podatku zryczałtowanego jest nakładana bezpośrednio na kwotę przychodu np. wynagrodzenie zarządu lub rady nadzorczej, nie przysługują więc koszty uzyskania przychodu).

Rozróżniamy więc składniki, od których będzie naliczany lub nie podatek zryczałtowany: bezwarunkowy tzn. zawsze wpisany % niezależnie od wysokości kwoty oraz warunkowy kwotowy (do 200zł przychodu w miesiącu).

W kilku miejscach programu można skorzystać z filtra "ryczałtu" wybierając jedną z opcji: wszystkie, bez ryczałtu, tylko ryczałt:

Jeśli w kwocie podatku wystąpi chociaż jeden składnik z podatkiem zryczałtowanym, to po włączeniu opcji filtra "tylko ryczałt " zestawienie będzie uwzględniać całe naliczenie. Z tego powodu warto, aby dla jednego pracownika nie mieszać na jednej liście składników zryczałtowanych z opodatkowanymi na innych zasadach.

Parametr określa, czy i w jaki sposób dany składnik brany jest pod uwagę przy wyliczaniu wynagrodzenia/zasiłku chorobowego: składnik stały - w wartości nominalnej, czyli zawsze takiej, jaka byłaby, gdyby pracownik przepracował cały miesiąc (są 3 sposoby uzyskania wartości nominalnej: z godzin, z dni, przez odwrócenie - parametr "sposób normowania wynagrodzenia do obliczenia chorobowego" ustawiamy w menu Konfiguracja/Ustawienia programu/Ogólne parametry naliczania/Zasady naliczania.

Parametr definiujący, czy i jak od danego składnika liczone jest wynagrodzenie za urlop.

Parametr definiujący, czy i jak od danego składnika liczone jest ekwiwalent za urlop.

Parametr określający, czy dany składnik ma zwiększać/ zmniejszać/ nie wchodzić do wypłaty. Na liście: składniki lewej strony mogą być tylko zwiększające wypłatę lub nie wliczane. Dla składników prawej strony dostępne są wszystkie trzy możliwości. Ustawienie "nie wliczać" dotyczy składników typu świadczenia np. składki na dodatkowe ubezpieczenie zdrowotne płacone przez Pracodawcę, paczki i bony świąteczne.

Aby ukryć nie używane lub niepotrzebne składniki, funkcja ta musi być zaznaczona. Jest to też jeden z zawsze dostępnych do edycji parametrów w składnikach wynagrodzenia (jedyny w składnikach predefiniowanych).

Dodatkowa opcja dotyczy obróbki graficznej. Dla każdego składnika można ustawić własny kolor czcionki i tła (klikając w polach na linki wchodzimy do okna wyboru koloru z palety barw)

W ten sposób dana pozycja będzie się wyróżniać od standardowych na listach wynagrodzeń:

Funkcja ta jest pomocna przy zaznaczeniu kilku najczęściej używanych składników. Pozwala to na ich szybsze wyszukanie spośród innych. Zaznaczenie zbyt dużej ilości składników skutkuje utrudnieniem wyszukania i użycia potrzebnych nam składników, dlatego radzimy, aby nie przesadzić ze stosowaniem wyróżnienia.

Wszystkie podstawowe składniki mają w programie zadaną definicję wzorcową, którą następnie można przystosować do potrzeb własnej firmy (poza predefiniowanymi) .

W programie występują składniki z przypisanym algorytmem, który jest obliczany w oparciu o inne składniki, stanowiące dla niego podstawę. W definicji składnika, w pojawiającej się dodatkowej zakładce Własności dodatkowe należy określić kwotę podstawy lub stawki godzinowej (dla algorytmów godzinowych). Dotyczy to poniższych algorytmów:

Wyliczenie podstawy następuje przez zsumowanie składników wymienionych w definicji w wartościach nominalnych (wartościach dla w pełni przepracowanego miesiąca) pomnożonych przez wskaźnik procentowy każdego składnika. Do wyliczenia mogą być brane wyłącznie składniki występujące powyżej naliczanego składnika!

Dla składnika z wybranym jednym z w/w algorytmów, w zakładce Własności dodatkowe tworzymy Listę składników podstawy z podaniem daty ważności oraz ich udziału. Aby wywołać nowy składnik podstawy wyliczenia - klikamy na ikonę

lub klawisz [INSERT]. Na ekranie wyświetli się okno dialogowe, w którym kolejno należy określić:

1.	Składnik podstawy - z rozwijanej listy dostępnych składników (a więc wszystkich stojących wyżej w tabeli funduszu) wybieramy interesującą nas pozycję.

Każdą pozycję Listy składników podstawy definiujemy indywidualnie. Można zmieniać ich parametry, wywołując funkcję "Popraw" dostępną pod klawiszem [F2] lub w menu kontekstowym.

Proszę zwrócić szczególną uwagę na datę, od kiedy ważna jest dana definicja. Ponieważ program podpowiada datę operacyjną można zapomnieć, że ta definicja ma obowiązywać od daty wcześniejszej.

Dla niektórych algorytmów można ustalić standardową ogólną wartość podstawy pod linkiem

. W zależności od typu algorytmu, wartość podstawy w oknie "Historia" jest traktowana przez program przy obliczaniu:

1.	jako konkretna kwota podstawy (pełni nadrzędną rolę w stosunku do znajdującej się w zakładce poniżej w tabeli Listy składników podstawy). Dotyczy algorytmów 18 i 52.

2.	jako stawka procentowa liczona od wszystkich udziałów procentowych składników wyszczególnionych poniżej w tabeli Listy składników podstawy. Dotyczy algorytmów 3 i 19. (zobacz rozdział Składniki procentowe)

Opisane poniżej w podrozdziale "Algorytmy naliczania" sposoby wyliczenia wynagrodzenia nie stanowią wykładni przepisów i aktów wykonawczych. Opisy te są jedynie wyjaśnieniem sposobu zastosowanych zasad rachunkowych przy wyliczaniu wartości składnika.

Wszystkie kategorie składników posiadają zakładkę "Definicje formularzy". Dla wybranego składnika określamy formularze podatkowe, na których ma być umieszczony (lub nie) oraz wybieramy z rozwijanej listy pozycję umieszczenia wartości naliczonego składnika na danym formularzu.

Dodatkowo, składniki należące do kategorii: Fundusz bezosobowy, Predefiniowane I, Potrącenia/Dodatki, Predefiniowane II, możemy powiązać z rachunkiem w dodatkowym polu zakładki "Definicje formularzy":

Określamy tutaj, do której pozycji na wydruku rachunku, ze specjalnej listy typów wynagrodzeń, przypisać dany składnik. Dzięki temu, jeżeli kilka składników powiążemy z jednym typem wynagrodzenia np. Wartość umowy, to suma ich wartości pojawi się na wydruku jako jedna pozycja.